Σεισμικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο - Η Ελλάδα πρωταγωνιστεί

Γράφει ο Θεόφιλος Σπυράκος*

Μεγάλες αλλαγές συντελούνται τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως στις διακρατικές σχέσεις, εντός και εκτός συμμαχιών. Μία ρευστή κατάσταση επικρατεί μεταξύ φίλων, συμμάχων, και αντιπάλων που κανείς δεν γνωρίζει να πει με βεβαιότητα πού θα οδηγήσει, ποιόν θα ωφελήσει και ποιοι θα ζημιωθούν. Τα παλιά γνωστά στάνταρτς δεν ισχύουν πλέον. Όλοι συνομιλούν με όλους και για όλα. Τίποτα δεν μένει στάσιμο.
Στον γεωγραφικό χώρο της Βαλκανικής χερσονήσου και Ανατολικής Μεσογείου που ενδιαφέρει τον Ελληνισμό γενικότερα, εδώ που τα προηγούμενα χρόνια η Τουρκία ¨έπαιζε¨ χωρίς αντίπαλο θα λέγαμε, τώρα οι πρωταγωνιστές άλλαξαν και στην σκηνή εμφανίστηκαν νέοι, ικανοί και φιλόδοξοι παίκτες. Οι κινήσεις είναι ραγδαίες και τα αποτελέσματα εντυπωσιακά.
Η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη παίζει συμπληρωματικό μεν αλλά σπουδαιότατο ρόλο στα παγκόσμια πολιτικοστρατιωτικά και οικονομικά παιχνίδια. Πρωταγωνιστεί όμως στα τοπικά που αφορούν και σχετίζονται άμεσα με το Έθνος και το κράτος μας.
Οι σπουδαίες διπλωματικές επιτυχίες μας με όλα σχεδόν τα γειτονικά, φιλικά και μη ως τα χθες κράτη, έφεραν την Ελλάδα στην κορυφή αυτών των σχέσεων.
Αυτές όμως οι συνεχείς επιτυχίες με τα εντυπωσιακά αποτελέσματα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη έφεραν, ως ήτο φυσικό άλλωστε, μεγάλες ανησυχίες στους αντιπάλους του εντός και εκτός Ελλάδος.

Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει τον προσανατολισμό της, ΜΗ γνωρίζοντας, όπως αποδεικνύουν οι κινήσεις της, πώς να αντιδράσει και ποιά αντιπολιτευτική γραμμή να ακολουθήσει.
Η κοινή λογική και το εθνικό συμφέρον δείχνουν ότι ΠΡΕΠΕΙ να στηρίξει αυτές τις θετικές για την Ελλάδα κινήσεις της κυβέρνησης, αλλά το μικροπολιτικό κομματικό και αορίστως προσδοκώμενο όφελος μαζί με την ξεπερασμένη και εκτός εποχής ιδεολογική αγκύλωσή του τον οδηγούν για μία ακόμη φορά στην κοινοβουλευτική άρνηση και κοινωνική απομόνωση.
Ο ΜΟΝΟΣ σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την τακτική του εναντίον της χώρας και της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι εντός Ελλάδος το παλαιότερα πρώτο υπουργικό του στέλεχος Γιάννης Βαρουφάκης, και στο εξωτερικό η Τουρκία του Ερνογάν, οι αντιδράσεις της οποίας σε διεθνές επίπεδο είνα μεν σφοδρές αλλά ατελέσφορες.

Ας δούμε συνοπτικά και εν τάχει, τι διεθνή διπλωματικά και στρατιωτικοοικονομικά παιχνίδια παίζονται σήμερα στην περιοχή μας.
Ποιοι συμμετέχουν σε αυτά και τι αποτελέσματα έχουμε έως σήμερα.
Τί ενόχλησε τόσο, και για ποιους λόγους την γειτονική Τουρκία.
Ποιοι συνεργάζονται με ποιους, και τι κινήσεις έγιναν.

ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ

Α). Σήμερα λοιπόν στην Ανατολική Μεσόγειο-Μέση Ανατολή και λιγότερο στα Βαλκάνια, έχουν μορφοποιηθεί ευκρινώς δύο γκρούπ-κρατών τα μέλη των οποίων δένονται μεταξύ τους με διπλωματικές, οικονομικές και στρατιωτικές συμμαχίες, που η κάθε μία ξεχωριστά έχει την δική της βαρύτητα, αλλά όλες μαζί αλλάζουν το πολιτικό τοπικό παιχνίδι.
Η Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια που κυβερνάται από την Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να δεθεί με αμυντικές και οικονομικές συμφωνίες με κράτη τα οποία μέχρι τώρα θεωρούνταν αδιανόητα.
Η χώρα μας συμμετέχει σε αμυντικές συνεργασίες και συμφωνίες με δυνάμεις που καθορίζουν το παγκόσμιο πολιτικό και στρατιωτικό παιχνίδι αλλά και το αντίστοιχο τοπικό.

1) Συνήψε αμυντική συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Η.Α.Ε.) ένα κράτος που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ροή του πετρελαίου του Περσικού κόλπου λόγω θέσεως και παραγωγής. Αποτελούν από μόνα τους τα Εμιράτα παγκόσμια οικονομική αλλά και τοπική ισχυρή στρατιωτική δύναμη μεγάλης ισχύος διαθέτοντας τεράστιες ποσότητες σύγχρονου πολεμικού υλικού και στόλο μαχητικών αεροσκαφών τελευταίας τεχνολογίας πέραν των 400.
Όλοι βεβαίως αντιλαμβανόμεθα τι σημαίνει για την χώρα μας αυτή η δύναμη σε περίπτωση σύρραξης.
Η συμμαχία αυτή βεβαίως μας ενισχύει διπλωματικά και στους διεθνείς οργανισμούς με τις φιλικές αραβικές δυνάμεις των Εμιράτων.
Αυτή την ωφέλιμη για την Ελλάδα συμφωνία ο ΣΥΡΙΖΑ του κου Τσίπρα ΔΕΝ την ψήφισε στην Βουλή των Έλλήνων.

2) Η αμυντική συμφωνία με την Γαλλία άλλαξε άπαξ δια παντός το στρατιωτικό και πολιτικό παιχνίδι στην περιοχή, ΥΠΕΡ μας.
Αυτή προβλέπει εγγύηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε στεριά, αέρα και θάλασσα σε περιπτώσεις που αυτά κινδυνέψουν από τρίτες χώρες και άμεση συνδρομή της Γαλλίας αν και όταν αυτό προκύψει.
Είναι μία συμφωνία που η χώρα μας ΔΕΝ είχε ΠΟΤΕ ως τα σήμερα.
Η αμυντική αυτή συμφωνία ενδυναμώνει σε μεγάλο βαθμό την θέση μας εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως αφού η Γαλλία είναι η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ συμβατική αλλά και η ΜΟΝΗ ΠΥΡΙΝΙΚΗ στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη. Θα αποτελέσει τον πυρήνα του ευρωπαϊκού στρατού που εντός των επομένων δέκα-δεκαπέντε χρόνων θα δημιουργηθεί.
Αυτή την τόσο οφέλειμη αμυντική συμφωνία ο Σύριζα του κου Τσίπρα ΔΕΝ την ΨΗΦΙΣΕ στην βουλή με διάφορες παιδικές δικαιολογίες που όλοι τις διαβάσαμε και ακούσαμε τις τελευταίες ημέρες.

3) Η νέα αμυντική συμφωνία με τις Η.Π.Α. έχεται σε συνέχεια της πρώτης που είχε υπογράψει ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού Κώστας Μητσοτάκης το 1990.
Έως τότε είχαμε και έχουμε βεβαίως, με την υπερδύναμη άριστες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα αλλά αμυντική συμφωνία τέτοιου περιεχομένου δεν είχαμε ΠΟΤΕ καταφέρει να υπογράψουμε.
Για ΠΡΩΤΗ φορά οι αμερικανοί δεσμεύονται μαζί μας με αμυντικό σύμφωνο χωρίς να κρατούν ισορροπίες με την σύμμαχό τους Τουρκία.

Στο ΙΣΤΟΡΙΚΟ αυτό σύμφωνο τα ΔΥΟ μέρη συμφωνούν και αναφέρουν.

¨Την σταθερή απόφασή τους να περιφρουρούν και προστατεύουν αμοιβαίως την ακεραιότητα των χωρών των σε στεριά, αέρα, και θάλασσα από ενέργειες οι οποίες απειλούν την ειρήνη, συμπεριλαμβανομένης της ένοπλης επίθεσης ή απειλής επίθεσης ( εδώ εννοείται το casus belli).
Είναι η πρώτη φορά που οι Η.Π.Α. καταδικάζουν τυπικά και ουσιαστικά το παράνομο casυs belli που οι Τούρκοι από το 1995 έχουν επιβάλλει στην χώρα μας.
Επιβεβαιώνουν και συνυπογράφουν την απόφασή τους να αντιταχθούν ενεργά και ανεπιφύλακτα σε κάθε τέτοια απόπειρα ή ενέργεια, μαζί με την δέσμευσή τους να καταβάλουν τις κατάλληλες μείζονες προσπάθειές τους για να ανατρέψουν τέτοια γεγονότα.
Προβλέπεται η δυνατότητα να αναπτυχθούν αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις και σε άλλα ελληνικά νησιά και εκτός της Κρήτης εάν αυτό κριθεί αναγκαίο.
Αυτή η παράγραφος αποτελεί de facto αναγνώριση της ελληνικής θέσεως για στρατιωτική προστασία όλων των νησιών του Αιγαίου εκ μέρους μας.¨

Αυτή η σπουδαία αμυντική συμφωνία για την χώρα μας συνοδεύεται και με την επιστολή του υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν που στο περιεχόμενό της αναφέρεται ρητά ο σεβασμός εκ μέρους της υπερδύναμης των κυριαρχικών ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ της χώρας μας σε ΑΟΖ και ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ στην βάση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας.
Αυτή και μόνο η φράση του διεθνούς δικαίου ικανοποιεί απόλυτα τις ελληνικές θέσεις αφού η υπερδύναμη υποδεικνύει και τον μέσον (διεθνές δίκαιο) που πρέπει να χρησιμοποιήσουνε οι δύο χώρες για την επίλυση των όποιων διαφορών υπάρχουν.
Αναγνωρίζεται η ΝΟΜΙΚΗ οδός για τις διαφορές και ΟΧΙ η πολιτική ρύθμιση που επιζητούσε και επεδίωκε η Τουρκία.
Επίσης η αναφορά στην προστασία των ¨κυριαρχικών δικαιωμάτων¨ της χώρας είναι ένα νέο θετικό στοιχείο και ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχία του Κυριάκου Μητσοτάκη μιάς και οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν έτσι τα δικαιώματά μας στην θάλασσα της ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου πελάγους.

Β) Το άλλο μέρος των επιτυχιών αποτελούν οι οικονομικές συμφωνίες που συνήψε η χώρα μας με:

1) Με Ισραήλ για την καθορισμό των θαλασσίων τεμαχίων και ζωνών που είναι προικισμένες από την φύση με τεράστιες ποσότητες ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ και φυσικών πόρων που μπορούν να λύσουν τα μεγάλα οικονομικά μας προβλήματα.

2) Η συμφωνία και η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο που τόσο πολύ ενόχλησε την Τουρκία, αφού αυτή στηρίχθηκε στο δίκαιο της θάλασσας.
Η συμφωνία αυτή επιρεάζει σημαντικά προς το θετικότερο και της μελλοντικές κινήσεις της όποιας Λιβυκής κυβέρνησης προκύψει από τις εκλογές του Δεκεμβρίου στην αραβική αυτή χώρα, με την οποία η Τουρκία έχει υπογράψει το παράνομο Τουρκολιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ.

3) Την συμφωνία με την Ιταλία για την οριοθέτηση μεταξύ των χωρών της ΑΟΖ και την επέκταση εκ μέρους της Ελλάδος των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.

4) Την εταιρική συμφωνία με τον Αραβικό οικονομικό και στρατιωτικό γίγαντα, την Σαουδική Αραβία, που ανοίγει νέες προοπτικές και συμμαχίες.

5) Την συμφωνία με την μικρή και γειτονική μας Αλβανία για την ανακύρηξη και οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ μας.

Το σπουδαιότερο δε στοιχείο είναι ότι ΟΛΕΣ αυτές οι στρατιωτικοοικονομικές και διπλωματικές συμφωνίες με ΟΛΑ αυτά τα κράτη έγιναν στην ΒΑΣΗ του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, δίνοντας το πνεύμα και στέλνοντας το μήνυμα στην Τουρκία ότι αυτή είναι η ΜΟΝΗ οδός επίλυσης των όποιων προβλημάτων και αυτή ακολουθούν όλα τα κράτη.
Β). Στο άλλο γκρούπ-κρατών που ηγείται η Τουρκία συμμετέχουν, εκτός της ιδίας, με φιλικές διαθέσεις και όχι με αμυντικές συμφωνίες, το απομωνομένο απο την διεθνή κοινότητα και οικονομικά εξασθενημένο πλέον Ιράν, το ανύπαρκτο διεθνώς Αζερμπαϊτζάν, και η ως τον Δεκέμβριο σημερινή Λιβυκή κυβέρνηση της μισής χώρας. Και το οικονομικά ισχυρό αλλά όχι και στρατιωτικά Κατάρ.
Έχει βεβαίως και τις ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ορχανώσεις ΧΕΡΜΠΟΛΛΑΧ του Λιβάνου και ΧΑΜΑΣ της Παλαιστίνης.
Εδώ να συμπληρωθεί ότι η Τουρκία βρίσκεται ήδη σε πόλεμο με τα γειτονικά κράτη της Συρίας και του Ιράκ.

Γ) Τελειώνοντας την περιεκτική ανάλυση της πολιτικοστρατιωτικής και οικονομικής κατάστασης της περιοχής μας τίθεται ευλόγως το ερώτημα στον αναγνώστη.
Μα καλά, τι συνέβη και ήρθαν όλα τόσο βολικά τα πράγματα για την Ελλάδα;
Τι κινήσεις κάναμε που πέτυχαν;
Σε τι, και σε ποιούς οφείλουμε αυτές τις σπουδαίες επιτυχίες.

Η απάντηση είναι απλή.
Την επιτυχία την οφείλουμε,
Πρώτον, στα παγκόσμια γεωπολιτικά παιχνίδια που εν αγνοία μας παίχθηκαν και άλλαξαν.
Αυτή η παγκόσμια αλλαγή των παιχνιδιών ήταν ο προσδιορισμός εκ μέρους των αμερικανών ως πρώτο τους αντίπαλο την Κίνα, ενώ ως τότε είχαν την Ρωσία.
Ξεκίνησε απο τον πρόεδρο Ομπάμα και ολοκληρώθηκε από τον πρόεδρο Ντόναλτ Τράμπ των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ την εφήρμοσε ο πρώην υπουργός εξωτερικών Μάϊκ Πομπέο. Αυτή η αλλαγή στόχου μείωσε τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή εξασθενίζοντας και την στήριξή τους από τις ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος ΤΡΑΜΠ επέτρεψε στο Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία κ.λ.π να συμμαχίσουν μαζί μας.
Σπουδαίο ρόλο έπαιξε βεβαίως η παρουσία του Κουρδικού έθνους στις περιοχές που σήμερα κατέχουν οι Τούρκοι, Ιρακινοί και Σύριοι αφού οι Ισραηλινοί καίγονται κυριολεκτικώς για την δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, προσβλέποντας στα πετρέλαια της περιοχής αλλά προπάντων στα τεράστια υδάτινα αποθέματα των Ευφράτη και Τίγρη αφού οι ίδιοι έχουν τεράστια λειψυδρία στο κράτος τους,
Δεύτερον σε κάποιους φίλους που για δικά τους οφέλη και συμφέροντα μας στήριξαν
και,
Τρίτον στην ικανότητα, τις γνώσεις, και τις γνωριμίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο αλλά και το σύστημα ΜΠΑΪΝΤΕΝ, ο οποίος είδε τις ευκαιρίες και κατάφερε να τις εκμεταλλευτεί στο 100%.
Τέταρτον στα λάθη του αντιπάλου μας τούρκου προέδρου Ερνογκάν ο οποίος εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια ήρθε σε σύγκρουση με το Ισραήλ για να ηγηθεί προσκαίρως ενός μικρού μέρους του αραβικού κόσμου.
Εξ αυτών των λόγων κατάφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δημιουργήσει ένα πανίσχυρο οικονομικό και στρατιωτικό πλέγμα συμμαχιών που μας δίνει το δικαίωμα, δικαίως να ελπίζουμε ότι η χώρα μας θα μπορέσει στα επόμενα 4-5 χρόνια να λύσει πολλά απο τα προβλήματά της και τα δρομολογήσει τα υπόλοιπα προς επίλυση.

* Ο Θεόφιλος Σπυράκος. είναι π.υποψ. βουλευτής Πρεβέζης καί π. μέλος Κεντρικής Επιτροπής τής Νέας Δημοκρατίας.